ความมุ่งมั่นในปี 1940 : เก้าอี้ปรับเอนนอนได้ที่มาพร้อมกับที่วางเท้าเข้าชุด

ในช่วงเวลาที่การเต้นรำต้องหยุดชะงักเพราะพิษเศรษฐกิจ  เอ็ดเวิร์ดและเอ็ดวินสามารถตั้งวงบรรเลงเพลงในจังหวะสนุุกสนานได้อีกครั้ง เก้าอี้เอนนอนที่แบบสบาย กลายเป็นที่ต้องการของทุกคน บริษัทผู้ผลิตจากมิชิแกนจนถึงมิสซิซิปปี้พยายามลอกเลียนแบบ ทั้งงานดีไซน์และกลไก แม้กระทั่งชื่อของเก้าอี้ แม้ว่าจะมีการจดลิขสิทธิ์และเครื่องหมายการค้าแล้วก็ตาม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าธุรกิจของ La-Z-Boy และเฟอร์นิเจอร์ของฟลอร่าซิตี้รุ่งเรืองเพียงใด ผู้ผลิตรายอื่นต่างพากันไม่พอใจที่บริษัทฟลอร่าซิตี้เป็นทั้งผู้ผลิตและผู้ขายปลีก แน่นอนว่าไม่มีใครชอบการแข่งขันโดยตรงเช่นนี้ ในปี 1941 เอ็ดเวิร์ดและเอ็ดวินได้ตัดสินใจครั้งสำคัญเพื่อแยกโรงงานผลิตเก้าอี้ปรับเอนนอน La-Z-Boy ออกจากบริษัทเฟอร์นิเจอร์ฟลอร่าซิตี้ ทำให้บริษัท เก้าอี้ La-Z-Boy เปิดตัวอย่างเป็นทางการและมีอาคารสำนักงานเป็นของตัวเอง 

แต่กลับเกิดเหตุการณ์สงครามครั้งใหญ่ อ่าวเพิร์ลฮาร์เบอร์ถูกระเบิด สงครามโลกครั้งที่สองเริ่มต้นขึ้น ระหว่างช่วงปี 1941-1946 โรงงานใหม่ไม่ได้ทำการผลิตเก้าอี้ปรับนอนเลยสักตัว แต่บริษัทอุตสาหกรรมวู๊ดออลได้ผลิตชิ้นส่วนเครื่องบินพิเศษที่นี่ วัสดุอุปกรณ์การผลิตและแรงงานเริ่มขาดแคลน แต่ชุมชนต่างร่วมกันทำงานเพื่อชาติ La-Z-Boy ให้เช่าพื้นที่โรงรถเพื่อทำเบาะที่นั่งรถถังและแผ่นกันชน – น่าจะเป็นที่นั่งที่นุ่มสบายที่สุดในประวัติศาสตร์การทำสงครามก็ว่าได้ ลูกจ้างบริษัทอ่านข่าวคราวเกี่ยวกับการทำสงครามในต่างประเทศ ฮีโร่ของอเมริกันชน รวมทั้งการสูญเสียอันน่าเศร้าจากข่าวสาร La-Z-News และ Floral Views บรรดาทหารในมอนโรก็อ่านข่าวเพื่อติดตามข่าวคราวข้างหลังสมรภูมิของบรรดาเพื่อนฝูงและญาติพี่น้องจากจดหมายข่าวที่ว่านี้ กระทั่งถึงปัจจุบันนี้ ข่าว La-Z-News ยังคงมีอยู่เพื่อแจ้งให้ครอบครัว La-Z-Boy ได้ทราบถึงข่าวสารต่างๆ